... cycles ... Een bijzondere avond door Karin Lachmising & Marieke Visser De rode draad van Unplugged I Traag bewegen we ons om en door het huis, in cirkels. De fatubangi die Roberto Tjon A Meeuw maakte proberen we nog maar een keertje uit. Wat we voelen is soso lobi, the power of love. We hangen slingers van lampjes tussen de palmbomen. Zetten de stoelen klaar, dicht bij de nu uitgelichte reuzenbank. Dan nog snel naar boven, even iets uitprinten, maar eerst het juiste lettertype kiezen, de mooiste kleur voor het font bepalen. Vervolgens op zoek naar een passende ketting en er één vinden waaraan echter een schakeltje ontbreekt – snel nog repareren dus. De man in huis vraagt bevreemd waarom dat nu moet, waarom nu juist die ene ketting waarmee iets mis is? Nou, gewoon, omdat het die moet zijn. En niet een andere. We kijken of het sap koud is, de mini-dyogo’s op ijs liggen en of de chutney voor de bara’s in een leuk schaaltje gedaan is.Wij, Karin Lachmi
Reacties